Recenzja filmu „Romeo i Julia” 

 

Uczniowie klasy I c w ramach lekcji języka polskiego mieli możliwość zobaczyć adaptację "Romea i Julii" - jednej z najbardziej znanych sztuk Szekspira, ale w oryginalnej, współczesnej wersji. Czy realia naszych czasów przystają do problemów poruszanych przez mistrza ze Stradfordu? Przekonacie się, czytając recenzję Wojtka...

 

 

 

Film „Romeo i Julia” w reżyserii Baza Luhrmanna z 1996 roku powstał na podstawie najbardziej znanego utworu Williama Shakespeare'a pod tym samym tytułem. Adaptacja jest dość oryginalna, daleka od klasycznego ujęcia znanego z lektury. 

 

Akcja rozgrywa się w fikcyjnym miasteczku Verona Beach na Florydzie pod koniec XX wieku. Tłem wydarzeń jest rywalizacja gangów. Film rozpoczyna scena na stacji benzynowej, gdzie przy udziale zakonnic dochodzi do strzelaniny między grupami związanymi z dwoma najważniejszymi rodzinami w mieście: Kapuletów i Montekich. W takiej scenerii rozwija się ponadczasowy wątek miłości tytułowych bohaterów. W role Romea i Julii wcielili się młodzi aktorzy, Leonardo DiCaprio i Claire Danes, którzy otrzymali za swe kreacje liczne nagrody i zyskali popularność.  

 

Reżyser odważył się na połączenie wielkiego dzieła literatury angielskiej z wieloma elementami różnych gatunków filmowych. Prowadzone dialogi to oryginalne słowa
z dramatu elżbietańskiego. Uważam, że aktorzy wypowiadali je swobodnie, naturalnie.
Z drugiej strony lśniąca w słońcu współczesna broń i sposób bycia bohaterów kojarzyły mi się z kulturą latynoską, melodramatami. Do tego buty z ostrogami i kołyszące się na wietrze szyldy przypominały sceny z westernów. Helikoptery, broń snajperska i wygląd niektórych bohaterów przywoływały natomiast skojarzenia z gangsterskim kinem akcji. 

 

Zaskoczyła mnie również postać Merkucja grana przez Harolda Perrineau’a. Czarnoskóry gangster wyróżniał się na ekranie, a scena, w której ginie, jest jedną
z najciekawszych. Zwróciłem także uwagę na ekstrawagancki bal, na którym Romeo poznał Julię, patrzył na nią  przez grubą szybę oświetlonego akwarium. W tle brzmiał utwór „Kissing You” Des'ree. Moim zdaniem muzyka również został doskonale dopasowana
i była bardzo różnorodna. Romantyczna historia i dynamiczne wydarzenia zostały rewelacyjnie wzbogacone utworami muzyki współczesnej. 

 

Poza tym akcja była szybka, a scenografia i kostiumy świetnie oddawały klimat gorącego, gangsterskiego miasta. Uważam, że aktorzy filmowi bardzo dobrze odegrali teatralne role. Przyjęta przez reżysera konwencja uwspółcześniła dzieło, choć język utworu nie został zmieniony. Podobało mi się to. W młodzieżowej wersji opowiedziano ponadczasową historię wielkiego dramaturga, a jego słowa przetrwały niezmienione.  

 

Myślę, że każdy powinien obejrzeć ten film, by w odmienny sposób spojrzeć na historię Romea i Julii i zrozumieć jej uniwersalny charakter.  

 

 

Wojtek